[ad_1]
در ماموریت تصویربرداری و طیفسنجی اشعه ایکس، ناسا از یک تصویرگر با سنسور تصویر ۳۶ پیکسلی استفاده میکند.
به گزارش ایسنا، ناسا قصد دارد اکتشافات فضایی را با رویکردی متفاوت ادامه دهد.
به گزارش TechCrunch، تلسکوپ فضایی جیمز وب با تصاویر 122 مگاپیکسلی خود که عمدتاً در فاصله 1.5 میلیون کیلومتری زمین گرفته شده است در حال پیشرفت در نجوم است. عکاسی جیمز وب چشمگیر است. با این حال، اکنون ناسا رویکرد متفاوتی در پیش گرفته و قصد دارد با 36 پیکسل در علم فضایی پیشگام شود. این اشتباه تایپی نیست. ناسا می خواهد با 36 پیکسل کار کند نه 36 مگاپیکسل.
ماموریت تصویربرداری و طیفسنجی اشعه ایکس (XRISM) یک همکاری بین ناسا و آژانس اکتشافات هوافضای ژاپن (JAXA) است. ماهواره این ماموریت سپتامبر گذشته به مدار زمین پرتاب شد و از آن زمان تاکنون در حال جستجوی فضا برای پاسخ به برخی از پیچیده ترین سوالات علم بوده است. دستگاه تصویربرداری این ماموریت که «Resolve» نام دارد، دارای سنسور تصویر 36 پیکسلی است.
برایان ویلیامز، دانشمند پروژه XRISM در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا، گفت: ریسالو چیزی بیش از یک دوربین است. آشکارساز در این دستگاه دمای هر اشعه ایکس را که به آن برخورد می کند اندازه گیری می کند. ما ریسالو را یک طیفسنج میکروکالریمتری مینامیم زیرا هر یک از 36 پیکسل آن، مقادیر ناچیز گرمایی را که توسط هر پرتو ایکس دریافت میشود اندازهگیری میکند و به ما امکان میدهد تا شیمی عناصر تشکیل دهنده منابع را با جزئیات بیسابقه ببینیم.
Risalo مجهز به مجموعهای از پیکسلهای خارقالعاده، میتواند پرتوهای ایکس نرمی را که انرژی تقریباً 5000 برابر بیشتر از طول موجهای نور مرئی دارند، تشخیص دهد. تمرکز اصلی این دستگاه بر مطالعه داغ ترین مناطق کیهانی، بزرگترین ساختارها و پرجرم ترین اجرام آسمانی مانند سیاهچاله های پرجرم است. علیرغم تعداد محدود پیکسل ها، هر پیکسل در ریسالو مهم است و می تواند طیف غنی از داده های بصری را تولید کند که محدوده انرژی بین 400 تا 12000 الکترون ولت را در بر می گیرد.
ناسا می گوید این دستگاه می تواند حرکت عناصر را حس کند و منظره ای سه بعدی ارائه دهد. گازی که به سمت ما حرکت می کند کمی بیشتر از حد معمول انرژی ساطع می کند. همانطور که گاز دور می شود، انرژی کمی ساطع می کند.
این امکان راه های جدیدی را برای کشف علمی باز می کند. به عنوان مثال، به دانشمندان اجازه می دهد تا جریان گاز داغ در خوشه های کهکشانی را درک کنند و حرکت عناصر مختلف در بقایای انفجارهای ابرنواختر را از نزدیک بررسی کنند.
انتهای پیام
[ad_2]