[ad_1]
چند روز پیش جامعه موسیقی در سوگ درگذشت «مینو پدیده» به سوگ نشست، بنابراین کنسرت شب گذشته ارکستر ملی به سرپرستی همایون رحیمیان و با خوانندگی عبدالحسین مهتاباد که فضایی نوستالژیک و گاه حزن انگیز داشت، برگزار شد. ادای احترام به هنرمند فقید در گذشته موسیقی ارائه می شد.
صدای ملایم همراه با سازهای زهی و چندین ساز ایرانی مانند قانون و تنبک فضای تالار وحدت را پر کرده بود.
موسیقی شنیده شده حال و هوای آشنا دارد، در واقع فضای آثار موسیقی ایرانی دهه 70.
کل اجرا به دور از هیاهو روند آرامی را طی می کند و خبری از برترین نوشته های خواننده و البته اوج های ارکستر نیست. صدای ملایم سازها و خواننده در هم می آمیزد و موسیقی بدون نگرانی اجرا می شود، همان طور که از مهتاب و آثارش می آید، شاید نوع صدای او هم چنین آثاری را می طلبد.
اجراهای این کنسرت از جمله آثار معروف مهتاباد خواننده ای است که در دهه 70 با همکاری هنرمندان مشهور موسیقی ایرانی همچون جلیل شهناز، حسن ناهید، فریدون شهبازیان، جلال ذوالفنون و … آثار درخشانی ساخت.
در این کنسرت اگر مدتی است که مخاطب آثار مختاباد بوده اید، فضای نوستالژیکی برای شما تداعی می شود.
البته آهنگ «شبانگاهان» به تنهایی برای ایجاد حال و هوای آشنا در شنونده کافی است; آنجا بود که صدای خواننده سالن را پر کرد و با خواندن «عصر تا بهشت، برای زبان آواز صدای من…» را پر کرد و به راستی صدای صدای او فضا را پر کرد و خاطرات را زنده کرد.
در ادامه می توانید بخشی از اجرای «شبانگاهان» را بشنوید:
به گزارش ایسنا، در این کنسرت قطعاتی چون «فریاد بیبری»، «شبانگاهان»، «بهار عاشق»، «رنگرنگ 2»، «نخش خیال»، «آواز در شور»، «شکوه»، «شب های رویایی» اجرا شدند. «ساز و صدا»، «تمنای وصل» و «خوشه چین» را اجرا کرد.
انتهای پیام
[ad_2]
